celu uzyskania patentu kapitana żeglugi śródlądowej klasy B, należy odbyć 48-miesięczną praktykę pływania  na statkach żeglugi śródlądowej niebędących małymi statkami, w tym (w przypadku absolwentów szkół kształcących w zawodzie technik żeglugi śródlądowej wymagany czas praktyki pływania skrócony jest o połowę):

• co najmniej 24-miesięczną praktykę pływania na statkach o napędzie mechanicznym oraz,
• 24-miesięczną praktykę pływania na stanowisku bosmana lub sternika.

Kolejnym etapem jest złożenie z wynikiem pozytywnym egzaminu z zakresu wymaganej wiedzy i umiejętności praktycznych. Zgodnie z załącznikiem nr 6 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i rozwoju z dnia 20 listopada 2014 r. w sprawie kwalifikacji zawodowych i składu załóg statków żeglugi śródlądowej na egzaminie wymaga się:

• Wymagana wiedza teoretyczna (3 egzaminatorów).
  • Locja europejska
    Dokładna znajomość przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych – Europejskiego Kodu Żeglugi Śródlądowej (CEVNI). Podstawowe cechy geograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne i morfologiczne głównych europejskich śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym. Znajomość kryteriów klasyfikacji europejskich śródlądowych dróg wodnych o znaczeniu międzynarodowym oraz systemów oznakowania stosowanych na tych drogach wodnych.
  • Locja polskich śródlądowych dróg wodnych
  • Teoria prowadzenia statku
    Manewrowanie statkiem żeglugi śródlądowej o napędzie mechanicznym z uwzględnieniem wpływu wiatru i prądu: ocena zjawiska zasysania oraz wielkości zanurzenia statku na zwrotność, sterowność i stateczność kursową. Działanie steru i śruby napędowej i ich wpływ na właściwości manewrowe statku. Manewry: kotwiczenia, dobijania do nabrzeża i odbijania od niego w każdych warunkach. Przejście przez śluzy i jazy, pod mostami; manewry w portach, a także manewry mijania i wyprzedzania. Ruch statków kursami równoległymi.
  • Budowa statku i teoria dotycząca statku
    Znajomość podstawowych zasad konstrukcji i budowy statku; czynniki wpływające na bezpieczeństwo statku, znajdujących się na nim osób i ładunku. Podstawowa znajomość przepisów w sprawie wymagań technicznych dla statków żeglugi śródlądowej. Znajomość głównych części statku. Podstawowa wiedza o teorii dotyczącej statku; znajomość zagadnień dotyczących pływalności i stateczności oraz umiejętność praktycznego zastosowania tych zagadnień.
  • Silniki napędowe i mechanizmy pomocnicze.
    Podstawowa znajomość budowy i działania silników napędowych i mechanizmów pomocniczych niezbędna do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania tych silników i mechanizmów.
  • Eksploatacja statku
    Załadunek i wyładunek. Pomiar statku, świadectwo pomiarowe, podziałki zanurzenia i ich wykorzystanie; określanie ilości ładunku na podstawie świadectwa pomiarowego. Zasady rozmieszczania ładunku, sztauplan.
  • Wypadki żeglugowe
    Działania podejmowane w szczególnych okolicznościach (trudne warunki żeglugowe) w celu zapobieżenia wypadkom. Postępowanie w razie zderzenia się statku, jego uszkodzenia lub wejścia na mieliznę. Korzystanie z osprzętu awaryjnego i udzielanie pomocy ratowniczej. Zapobieganie pożarom; urządzenia i sprzęt przeciwpożarowy. Zapobieganie zanieczyszczaniu wód.
  • Regulacje prawne w żegludze śródlądowej.
• Wymagane wiedza i umiejętności praktyczne (1 egzaminator).
  • Samodzielne kierowanie i manewrowanie statkiem i zestawem.
  • Obsługa i kontrola pracy silników napędowych oraz mechanizmów pomocniczych, eliminowanie występujących zakłóceń i nieprawidłowości w tej pracy.